Heb je het ooit zo zout gegeten?
Wat ik normaal heel leuk vind, is een blog schrijven. Onderwerpen en (w)etens(w)aardigheden genoeg om met jullie te delen. Nu zit ik er echter als een zoutpilaar bij. Ik heb weinig inspiratie. Zo zout heb ik het nog nooit gegeten! Ik ben het zout in de pap niet waard, schiet het door me heen. Eigenlijk wil ik iemand ongezouten de waarheid zeggen. Of moet ik alles maar met een korreltje zout nemen? Ik denk dat ik het erop waag…
Zorgverzekeraars jullie komen met zout als het ei op is. Zeker voor cliënten die niet het zout op hun patatten verdienen.
We zijn zo goed bezig, denk ik dan. Diëtetiek ontschotten. Het begint erop te lijken. Wij pakken in de thuiszorg de prehabilitatie op, springen bij voor de polikliniek diëtetiek en nemen steeds eerder patiënten over in het kader van ‘dichtbij huis als het kan, ver weg als het moet’. We weten onze collegae goed te vinden en hebben soms overleg met specialisten zoals chirurgen, MDL-artsen, kinderartsen etc. Dat op bredere schaal met elkaar samenwerken in het begin meer tijd kost is ook merkbaar. We worden nogal eens van het kastje naar de muur gestuurd. Ik wil natuurlijk niet op alle slakken zout leggen! Dat we als diëtisten het zout in de pap verdienen valt ook wel mee. Wat ons steeds meer nekt is dat we met de 3 behandeluren niet toekomen bij complexe zorg, zoals bij sondevoeding, eetstoornissen en kinderdiëtetiek en dat is zout in open wonden strooien!
Ik schets even een voorbeeld uit de praktijk:
Een cliënt met volledige sondevoeding (mag niets eten/drinken via de mond) komt naar huis vanuit een topklinisch ziekenhuis. De wijkverpleging heeft een beperkte overdracht gekregen en belt naar ons. Het volgende staat in de overdracht naar de verpleging: soort sondevoeding, continue toegediend, hoeveelheid sondevoeding en hoeveelheid extra vocht. Verder niets. De hoeveelheid sondevoeding is 1100 ml /dag. Klopt dit wel? Dit is namelijk heel weinig en onhandig als je weer 1 liter fles moet aankoppelen voor 100 ml. Mag dit per portie? Daarnaast is dhr is veel afgevallen. Wat is er aan de hand? Hoelang is de cliënt al ondervoed? Is er sprake van refeeding? Is dit protocol opgestart in het ziekenhuis? Dhr moet ’s nachts 1 liter vocht hebben. Hoe dienen we dat toe? Er is geen container meegeleverd of besteld.
Ik weet veel te weinig en ik heb geen diëtisten overdracht gehad. Dus bel ik met het topklinisch ziekenhuis, de diëtist, MDL-arts assistent en vervolgens met de leverancier sondevoeding en materialen. Daarna moet ik een machtiging aanmaken/wijzigen, de regieverpleegkundige van TWB en de familie van dhr inlichten, de huisarts vragen om supplementen voor te schrijven, het dossier invullen (zowel het diëtetiek als het verpleegkundig dossier) en ondertussen ben ik zo 1,5 uur verder.
Een paar dagen later gaat het niet lekker met de cliënt. Dhr trekt steeds zijn sonde eruit, zijn familie en de wijkverpleging raken overbelast hierdoor. Dhr blijft afvallen. Er volgt opnieuw een overleg. Mogen we al starten met bijvoeden? Ja, dat mag. Er wordt een opbouwschema gemaakt. Hup weer 30-45 min. verder. 1 week later is de cliënt opgenomen in het ziekenhuis. De diëtist van het ziekenhuis belt voor een overdracht. Dat zijn weer 15 min. Dhr komt weer thuis en een consult aan huis is gewenst, maar dat lukt niet binnen de tijd, dus houden we een telefonisch overleg, ook weer 15 min.
Ik word nog verschillende keren gebeld dat het niet goed gaat. Het lukt niet met bijvoeden. Dus er volgt opnieuw een overleg met de familie, de verpleging en de MDL arts-over het plaatsen van een PEG-sonde. Dit moet ook weer gerapporteerd worden in de 2 verschillende dossiers, weer 30 min verder. De PEG-sonde wordt geplaatst en er moet opnieuw een schema gemaakt worden voor volledige sondevoeding en de machtiging moet aangepast worden. Hup nog eens 30 min.
En dan is er een probleem, want vervolgen gaat niet meer, de 3 behandeluren zijn op! Dhr wordt terugverwezen naar de diëtist in het ziekenhuis voor begeleiding, maar daar kunnen ze dhr niet verder helpen, omdat ze daar ook overbelast zijn en daarnaast voldoet deze oplossing niet aan de visie ‘dichtbij als het kan…’
Tja en dan durf ik toch wel te zeggen dat ik het in de 37 jaar dat ik nu diëtist ben het zo zout niet heb gegeten! Zorgverzekeraars Nederland jullie blijven normaal ook niet als een zoutpilaar staan, help ons hiermee! De beweging naar huis is ingezet. Wanneer jullie nu nog de juiste smaakmaker toedienen kan een goed lopende ketenzorg in de toekomst geborgd worden.
Wil je weten wat alle gezegden betekenen? Kijk hieronder:
als een zoutpilaar = onbeweeglijk, stijf
een zak zout met iemand gegeten hebben = iemand al lang kennen
gezouten scherts = bijtende scherts
heb je het ooit zo zout gegeten = heb je het ooit zo straf meegemaakt
het zo zout nog niet gegeten hebben = het zo slecht nog nooit meegemaakt hebben
het zout in de pap niet waard zijn = niets presteren
het zout in de pap verdienen = heel weinig verdienen
iemand ongezouten de waarheid zeggen = onverbloemd de waarheid zeggen, eerlijk zeggen waar het op staat
iets met een korreltje zout nemen = iets niet helemaal voor waarheid aannemen
met zout komen als het ei op is = te laat komen met een oplossing
niet het zout op zijn patatten verdienen = een klein inkomen hebben
op alle slakken zout leggen = op alle onbelangrijke dingen commentaar hebben
veel koks bederven/verzouten de brij = te veel verschillende raad volgen kan schadelijk zijn
zout in de wond strooien = iemands leed verergeren
